Gestart met de VVO!

Zo, dat was ff geleden. Intussen weer de halve wereld afgevlogen: Van Dubai naar Jakarta, Jakarta naar Ujang Padang, en vanuit daar door naar Ambon. De Molukken bezocht en hup, weer terug naar Makkassar, gelijk maar even door naar Manado om te relaxen in het paradijs en om voor het eerst te duiken! Toen weer terug naar Makkassar en door naar Jarkarta. Toen via Dubai weer terug naar Amsterdam. Zucht. Ik ben er nu even klaar mee. En tijdens die lange, saaie vluchten realiseer ik me hoe mooi onze sport nu eigenlijk is. Kijk, zo'n commercieel vluchtje is maar 6 minuten spannend. Voor de rest is het uitzitten van de tijd. Maar inmiddels ben ik zover dat mijn gemiddelde vluchttijd aardig aan het oplopen is, en letterlijk elk vluchtje dat ik nu maak meer spanning oplevert dan een vlucht naar Jarkarta. Drie weken geleden ben ik serieus begonnen met de VVO. Na het behalen van mijn theorie is nu de praktijk weer belangrijk geworden. Praktijk betekent nu 2 dingen: Veel vliegen op de eenzitters en met oefeningen omhoog. Dus veel startjes met crosswind landingen, symetrisch en asymetrisch overtrekken, slipvluchten en doellandingen. En tussendoor, ook steeds meer thermisch vliegen. Invoegen in bellen, het uitkijken en plannen. Maar ook met harde wind rekening houden, en zorgen dat je binnen bereik blijft van je veld, nette circuits vliegen, kortom steeds netter en nauwkeuriger vliegen. Soms even een VVO startje in de 21 maken met de instructeur vind ik ook leuk om te doen, je krijgt direct feedback op je acties. Slippen is echt heel vet om te doen. Ik vind het prachtig om de kist helemaal met de voeten dwars te gooien en met de knuppel en voeten 'm mooi in een rechte lijn over een sloot heen te jagen, met heel dik dalen op de klok! Ook in de landing is slippen gaaf om te doen, maar wel op tijd eruit te trappen! Want daar letten de instructeurs goed op! Als VVO'er wordt er nu echt op je gelet, dus vlieg je ook veel strakker.

We gaan nu lekker door, ik hoop voor of tijdens het zomerkamp mijn doellandingen gehaald te hebben, zodat ik in het najaar mijn praktijkexamens kan gaan vliegen. En zo dromen we langzaam van het behalen van het GPL. Want inmiddels vlieg ik 2 jaar en kan zeggen dat ik een hoop geleerd heb dankzij het uitstekende instructiecorps dat wij hebben. En het is leuk om te zien hoe nieuwe DBO'ers bij ons komen (en gaan....) Elke week zie je ze de dingen doen die ik ook gedaan heb; je ziet de onzekerheid, soms hun overmoed, maar vooral het enthousiasme. En ik hoop dat hier veel leden van blijven, actief worden in de vereniging, zich verder ontwikkelen tot goede vliegers en zo de vaste basis worden van onze club. Want in de jeugd hebben we een aardig groepje getalenteerde vliegers die zeer verdienstelijk presteren. Ze vliegen messcherp, een scheet is genoeg om ze een uur boven te houden en blijven geregeld lang genoeg weg om de hele club van bier te voorzien (wat ze overigens niet doen....). Maar goed, sinds ik afgelopen maart tot het bestuur ben toegetreden, ligt daar een schone taak. Een prestatiekist erbij, een 1 of 2 zitter zou wel eens een strategische zet kunnen zijn om deze groep vast te houden. Er wordt in iedergeval op de diverse fora uitgebreid bij deze optie stil gestaan. Ik ga komende weken jullie weer uitgebreid op de hoogte houden van mijn vorderingen!