Woensdag 11-8-2010: One of those days..........

Het verhaal begint bij dinsdag 10 augustus. Om 19.15 om precies te zijn. Ik kijk naar buiten en een naargeestig gevoel maakt zich meester van mij. Afgelopen weken door het weer en het zomerkamp maar weinig aan vliegen toegekomen. En nu ik naar buiten kijk, zal het morgen niet veel beter zijn. Ondanks dat Peter Timofeeff op RTL, Willemijn Hoebert bij de NOS (waar is Marjon de Hond gebleven???) en het KNMI Weerbericht voor de Kleine Luchtvaart (hoezo klein?) het tegendeel van vandaag als reëel beeld voor morgen voorhouden. En alleen natuurlijk voor het Noord Westen van het land. Klinkt mij iets te algemeen. Wim kopt op het forum dat de briefing voor 12.00 gepland staat, en ik overweeg nog serieus naar de kapper te gaan.

Alle virtuele seinen staan op rood.

Als ik woensdag ochtend wakker gemaakt wordt door mijn lieftallige, lijkt het alsof ik nog droom. Vanuit mijn geriefelijke positie gunt het slaapkamerraam mij een haast idyllische blik op het zwerk boven mij.

Strak blauwe lucht gevuld met volumptieus gevormde Cumuls.

Ik meen de contouren van een kist waar te nemen...

Ik droom......................................

Ik droom..........................................................

Ik droom.

"Ging jij vandaag niet vliegen?"

Mijn nog dromerige blik wendt zich van het venster in het vrolijke gezicht van mijn ega.

"Jij wilde toch gaan vliegen, schat?"

"Nou, dan bof je, kijk maar eens naar buiten."

Mijn allerliefste in hoogst eigen persoon blijkt plots mijn persoonlijke Marjon de Hond te zijn!

In een laatste poging om dit beeld reëel te krijgen, zet ik mijn bril op en sta op uit mijn bed. Als ik naar buiten kijk zie ik dat ik het niet gedroomd heb.
Alsof gisteren niet bestond.

Voor het eerst bekruipt mij het gevoel dat 12.00 briefen wel eens te laat zou kunnen zijn, maar aangezien er nog wat huishoudelijke taken staan te wachten, ben ik terstond klaar wakker.

"Ja, inderdaad, dat ziet er goed uit", geef ik nog van repliek.

Ik kleed me aan en maak me klaar voor wat een van de betere dagen in de Wieringen blijkt te zijn.

Als ik op de club aankom, blijken meerdere van mijn collega vliegers het weer goed gelezen te hebben. Mijn naam prijkt als laatste op de startlijst, en dat betekend dat ik waarschijnlijk pas rond een uurtje of half vier mijn eerste vluchtje kan verwachten. En zeker met de namen die boven mij staan. Naast de ervaren GPL'ers staan er ook nog eens de namen van de 2 meest notoire solisten boven mij. Daan en Arent zijn dit seizoen gewoon niet te verslaan. Ze zijn er bijna altijd, en zelfs als er bruine bonen gegeten is in de Wieringen, weten zij de stijgende lucht nog te vinden. Zekerheid dat deze jongens bij deze omstandigheden wegblijven. Wat mijn kansen op een thermisch vluchtje voor vandaag danig reduceren.

And that is where Eric Schoen kicks in.

Schoen is vandaag gekomen om zijn Grob eens flink van Jetje te geven. Net terug van de Costa del Sol heeft hij zich uren lekker zitten maken. Maar zijn maatje Eme geeft niet thuis als hij hem probeert te bellen.

Ik ruik mijn kans.

Alternatief is op de lier gaan zitten, net als een paar weken geleden, en iedereen de hemel in te schieten. Ben ik echt niet te beroerd voor, maar Joop Bakker zit daar al.

Erik kijkt opzichtig om hem heen, om te kijken of er iemand reageert op zijn ongesproken lichaamsboodschap dat Eme niet met hem meegaat......

Kijk, en daar win ik het.

"Erik als niemand met je mee wilt en je hebt dood gewicht nodig om lekker te kunnen steken, hou ik mij uiteraard beschikbaar voor deze ondankbare taak".

This is out of the league voor broekies als Daan en Arent. Laat die maar lekker vechten om de 23.

Ik ga mee op de Grob!!

Erik is blij met een compagnon en mijn stilgekoesterde wens om eens op deze prachtige zelfstarter te mogen vliegen komen samen in Eriks droge bevestiging: "Mooi, help je me dan wel even 'm naar buiten te rijden en de A- inspectie te doen?"

Erik is samen met 5 andere de trotse eigenaar van dit prachtstuk. Op dagen zoals deze droom ik er ook van ooit zo'n kist te mogen bezitten. Heel stoer kijk ik al eens op Zweefportaal, waar en mooie link staat naar Segelflug.de waar de meeste zweefporno te vinden is. Als ik het zou mogen zeggen, zou ik ook een zelfstartende 2 zitter willen bezitten, al was het maar dat je dan nooit alleen hoeft te genieten van die lange vluchtjes, die je er gegarandeerd mee maakt. Maar eerst maar eens vandaag.

We gaan aan de lier weg, en als we eenmaal hangen, blijkt de thermiek toch niet zo krachtig te zijn, als de Cumuls deden vermoeden. Maar met Erik aan de knuppel hoef je niet bang te zijn. Al gauw vinden we een belletje, en de vario begint het deuntje te fluiten, waar we zo gek op zijn. Al met al vliegen we ruim 2 uur en ik heb Medemblik, Schagen, het Zwanewater en Den Helder gezien.

En Mark en Wim.

Even nog over Mark.

Is nog DBO'er, maar volgens mij bezit hij van alle DBO'ers meeste relatieve uren. Die gozer weet het altijd te pakken. Is altijd weg als het omhoog gaat. Geen wonder dat we hem en Wim tegen kwamen ergens boven Andijk. Over de radio maken we contact met Wim.

"He Wim, kom even in formatie vliegen, dan maken we een leuke foto van jullie!"

Niet voor dovemans oren natuurlijk.

Na ruim 2 uur zetten we de Grob weer aan de grond, want Eme heeft zich gemeld. Wil eigenlijk toch ook wel even omhoog in deze omstandigheden. Dan maak ik natuurlijk plaats.

Want inmiddels staat er een 23 vrij in het veld te wachten.

Arent probeert het nog wel even, om voor me een 2e startje te pikken, maar dat laat ik niet gebeuren. Hans Stimm ziet op de startlijst nog niet 1 kruisje achter mijn naam staan, en aangmoedigd door Rolf laat ik mij in de CF hijsen.
En omhoog gaat het weer!!!!

Snel pak ik een mooi wolkje, dat net buiten het oefengebied warme lucht staat te tanken. Ik positioneer de 23 er behandig onder en met 1,5 meter rond op de electrische zit ik in no time op 850 meter. Maar er zij er meer die op zoek zijn naar stijegn, en weldra heb ik 3 rugzakken in mijn bel hangen.

En hier moet ik echt nog ervaring opdoen. Want met z'n vieren in een bel hangen vind ik nog net even te veel. Over de radio hoor ik allemaal goed bedoelde en terechte aanwijzingen, maar ik vlucht mijn belletje uit en steek weer met 120 richting de hangaar waar ik een prachtige Cumul zie hangen, die nog door niemand is opgeeist. Ik centreer opnieuw en daar ga ik weer. Weer lekker 2m/s op de vario en op naar de 1000m. Die haal ik net niet, want de bewolking hangt op ruim 900m en wolkenvliegen is natuurlijk ten strengsten verboden.....

Links en rechts allemaal clubgenoten om mij heen, want een heerlijke dag. Na ruim een uur zet ik de CF weer aan de grond, want we moeten stoppen en gaan opruimen. Al met al heb ik ruim 3 uur gehangen vandaag, echt een topdag.

Nog nooit heb ik met zo'n grote smile op mijn gezicht maar 1 vluchtje geboekt in mijn logboek: Als Wim hem aftekent en mij meldt dat er "Grote Mannentijden" gevlogen zijn, voel ik me heel wat. Want vandaag was voor mij een superdag!