Pinksteren in the Sky

Vandaag 1e Pinksterdag, en een drukte van belang op het veld. Lekkere reuring in het clubhuis, ik begin me echt al thuis te voelen. Steeds meer bekende gezichten, een praatje hier en een praatje daar. Vandaag is de eerste van 2 vliegdagen achter elkaar. Ik heb de gok genomen ook de maandag 2 dagdelen te boeken, in de hoop dat komende zondag nog een plekje vrij is om op het allerlaatste moment te kunnen boeken. De bedoeling is vandaag, morgen, woensdag en zondag te gaan vliegen. Een tikje ambitieus wellicht, maar ik heb nu eenmaal mijn focus liggen op mijn solo-gaan. Afgelopen weken van clubexperts verschillende theorieen gehoord over dit solo gaan. Van redelijk exacte vuistregels als "2 maal je leeftijd is gelijk aan het aantal starts dat je maakt, voordat je solo gaat", tot "als je een beetje je best doet, ben je binnen 40 starts solo" en alles wat daar tussen zit. Nou, Peter moet het zelf doen, dus ik ga voor de regel: Veel doen! Ik zit nu op 12 starts, dus ik heb nog even. 's Ochtends zet ik als 5e mijn naam op de DBO lijst, dus voorlopig sta ik nog ff aan de grond, tenminste dat is wat ik verwacht. Na de zakelijke briefing van Wim speert iedereen naar de hangar om de hele handel naar het andere end van het veld te slepen, want met een knoopje of 14 uit het N-O starten we vandaag van RWY 07. ALs we bij de blokkenwagen staan, gaat het keuvelen lekker verder, botvier ik mijn beroepsdeformatie met succes op Hans Broekhuisen, en pas bij de 4e keer roepen hoor ik dat ik uitverkozen ben om de checkstart te vliegen. Ja, dat verwachtte ik niet! Ik stel me snel voor aan GeertJan Sijtema, de breedlachse CVI van de vereniging, gesp mezelf vast in het vooronder van de K-13 en een minuut later hangen we aan de kabel richting Ijsselmeer. Zo, de dag kan beginnen! Na de landing komt het vliegbedrijf lekker op gang, en stel ik me tot doel vandaag met ook nuttig te maken op de kabeltrekker. Na afgelopen maandag samen met Wil het hele veld gemaaid te hebben, zit het wel snor met het trekker rijden. Samen met Udo rijd ik een paar ritjes mee, en een uurtje later checked Tom me uit voor het kabelrijden. God, wat een heerlijke dag. 's Ochtends een beetje fris nog, door de hoge Cirrus bewolking die het zonnetje zonder succes een hard time probeert te geven. Uiteindelijk maak ik 4 starts vandaag, en vlieg ik mijn eerste eigen start met crosswind. Samen met GeertJan, die me rustig voor de start nog even briefd op de belangrijke aandachtspunten van een goede start. Voorbereiden door de voeten al van te voren te geven tegen de weerhaan, de kist zichzelf los laten vliegen van de grond, rustig trekken en eenentwintig, tweeentwintig, drieentwintig en rustig en vloeiend doortrekken, vleugel in de wind op de horizon houden en op 200 meter doortrekken die knuppel, in de pens ermee!! Verdorie, vergeet ik weer 100 meter af te roepen!! Ik heb op mijn hoogtemeter gekeken, echt, maar toch een beetje afgeleid door alle indrukken. Al met al heerlijk gevlogen. Morgen weer, wat ben ik toch een mazzelpik..........

zondag 24-5-2009

Voor vandaag staan 2 dagdelen geboekt. Samen met nog 8 (!) collega DBO'ers gaan we vandaag proberen zoveel mogelijk starts te maken. We hebben mazzel: Naast Wim Jacobs en Marco Nierop is er ook een gast instructeur aanwezig: Dhr van Iperen. Klassiek gekleed in grijze pantalon, lederen vliegjack en zwarte schoenen voldoet hij aan het stereotyppe beeld van zeer ervaren vlieger. Samen even kennis gemaakt met elkaar en al snel wordt mij duidelijk dat hij een zeer ervaren instructeur is. Van zijn kennis mag ik vandaag gebruik maken! Zowel de 21 als de 2 ASK-13 worden naar buiten gereden voor de DBO'ers en samen met 3 instructeurs zou dat kunnen betekenen dat we meer dan de gemiddelde 4 starts gaan maken. De eerste start maak ik op de 13 met dhr van Iperen. Hij weet nog niet precies waar ik sta, dus hij start nog even voor mij. Wel roep ik de 80 meter check af, i.g.v. een kabelbreuk. Na het bijprikken, ontkoppelen kleppencheck en snelheid krijg ik hem overhandigd. Kort vluchtje, circuit netjes gevlogen en meegevoeld met de landing. Het gevoel begint langzaam te komen. Hele goede tip van dhr van Iperen, met name voor de landing: als de horizon achter de bomen verdwijnt dan rustig afvangen. Dit ga ik vandaag in praktijk brengen. Derde vlucht met Marco Nierop. Hij zit heel dicht tegen zijn instructeursexamen aan en instrueert heel anders, laat me veel zelf doen en dat geeft me zelfvertrouwen. Ik draai sommige bochten te stijl, want.... we hebben thermiek! Marco zoekt de bel op en ik prent een aantal zaken in mijn kop: Stand van de horizon in de kap tijdens de bochten, het geluid van de snelheid, en het continue om je heen kijken, want we zitten met zijn vieren in de bel, en soms akelijk dicht bij elkaar. Maar Marco spoort me met zijn enthousiasme aan om in de bel te blijven en maak mijn eerste 150 meter hoogtewinst. Wat een kick! Na een half uur cirkelen terug in het circuit en ook hier let Marco scherp op een aantal details: We hebben de wind loodrecht op het downwindleg, dus opsturen geblazen. Hou die vleugels horizontaal!! Op base trek ik de kleppen voor het eerst en merk direct wat dit doet met de invalshoek. Ik houd de snelheid netjes op 90 km/h, neus in de wind en we landen netjes op het veld. We briefen de vlucht direct na de landing, want het duurt toch nog wel even wanneer er een Panda vrij is. Mijn laatste vlucht doe ik de start zelf (vergeet alleen 80m af te roepen...oeps!!) en ook de landing, na de goede tip, lukt al heel aardig. 6 vluchten op 1 vliegdag, en hiermee verdubbel ik in 1 keer mijn aantal starts. Een superdag!!

Eerste vliegdag op Wieringen

Vandaag is het zover: Mijn eerste officieele vliegdag op Wieringen. Om 11.30 draai ik de parkeerplaats op en over me heen komt net de 1013 binnen. Ik meld me bij de startleider en Gerard laat me op de lijst van de DBO'ers plaatsen. Ik ben met nog 2 nieuwe leden, Maarten en Pieter. Het is even wachten op Lex, die vandaag de DDI is. Lex neemt ons even terug naar het gebouw om de lesklappers uit te reiken en om ons nog de nodige administratieve handelingen uit te laten voeren. Als dit alles in orde is gaan we terug naar het veld en beginnen we met het aanhaken, tiplopen en kabels halen. Erg leuk om te doen, omdat je echt het idee hebt dat je nu iets nuttigs aan het doen bent. Eens kijken of ik hier over een jaar nog steeds zo over denk.... Ik leer een hoop bij vandaag en met nuttige aanwijzingen van Merlijn en Ton ben ik blij. Als tussendoortje mag ik even mee op de ASK-13, die voor deze gelegenheid door Michel (ik hoop dat ik zijn naam goed spel) gevlogen wordt. Het is vechten voor de hoogtewinst. Wat een verschil met afgelopen maandag. Er is niet echt veel thermiek vandaag, en na een minuutje of 15 "prutten", besluit Michel het veld weer op te zoeken. Toch even lekker een vluchtje meegepakt! Dan nodigt Lex me uit voor de eerste lesvlucht van vandaag. Cockpit checks afwerken, duim voor de tiploper, laatste check op de windzak, en daar gaan we. Lex laat me mee aan de knuppel voelen hoe de start verloopt, en adviseert me over de vleugel te kijken naar de hoek die we maken tijdens de start. Over de sloot, achter de lier ontkoppelen we en Lex zegt: "Jij vliegt". Eerst gecoordineert vooruit, daarna wat linker en rechter bochten. Ik krijg de aanwijzing goed op de horizontale stand van de vleugels te letten, want ongemerkt glij ik een beetje af. Terug op final, en Lex geeft me aanwijzingen op welk punt op baseleg en final te draaien. Handen mee aan de kleppen om te voelen wat de kist doet als we ze trekken en zo staan we weer aan de grond. De 2e vlucht ging meteen al een stuk beter en strakker. Na afloop vul ik voor het eerst mijn logboekje en Lex tekend de eerste vluchten en oefeningen af op mijn volg kaart. De kop is er af!!!

Maandag 18-5-2009 Terlet

Vandaag op uitnodiging van onze glasleverancier worden we ontvangen op Terlet voor een ochtendje vliegen, samen met mijn collega's. Wat een prachtig gebied, de Hoge Veluwen. We mogen doorrijden naar de startplaats (wat een luxe), en daar worden we opgewacht door het vliegbedrijf, dat al op volle toeren draait. Bijzonder is de terughaal lier, die de startkabel terugliert naar de startplek. Na mijn mening is Terlet de enige startopstelling in Nederland die werkt met deze opstelling.

Het weer is uitdagend te noemen: We hebben een cloud base op 1000 meter hangen, en een stevige 22 knopen wind, maar gelukkig recht op de kop. Als laatste van de set start ik, en neem plaats achterin de ASK-21. Een beetje vreemd voor me, want bij ons in de Wieringen vliegen de instructeurs achterin. De vlieger weet inmiddels dat ik in de DBO opleiding zit en laat me direct de cockpit checks doen. Hij vliegt de start, en na de ontkoppeling mag ik het overnemen. Direct na het ontkoppelen vliegen we een bel van 3m/s in en in goed 15 minuten zitten we op 1050meter. Wow, dit is gaaf en wat een mazzel heb ik! We draaien verschillende bochten, en ook laat hij me de kist 2 keer overtrekken. Hoogte zat! Eerst een rustige overtrek, en ik laat de snelheid er rustig uitlopen. Keurig zakt de neus weg, en de 21 reageert volkomen voorspelbaar. Nu, zegt Jan, doe je een stijlere overtrek. Ik mag de kist nu stijler omhoogsturen en al snel valt de neus veel sneller en stijler weg. Maar nog steeds volkomen voorspelbaar. Ik trek hem rustig horizontaal, en na ruim 45 minuten keren we terug naar het veld. Ik vlieg het circuit en op base trekken we de kleppen en houden een landingssnelheid van 110km/h aan i.v.m. de windgradient. Echt een kadootje, deze vlucht. Ik neem afscheid van Jan, en hij wenst me veel succes bij mijn opleiding. Ik bedank hem voor de mooie vlucht en de mogelijkheid die hij me bood om hem grotendeels zelf te vliegen.

Vliegkeuring

Na die prachtige dag van gisteren, waarin we heerlijk mee hebben kunnen vliegen, was vandaag de eerste echte stap naar de EVO opleiding: de medische keuring bij het SMA in Alkmaar. Keurig netjes een potje volgeplast (de laatste keer dat ik dit moest doen was voor mijn militaire keuring, een leven geleden...) en op de bank bij mijnheer de dokter. Alles gechecked: bloeddruk, longen en hart, en mijn ogen. Natuurlijk had ik zelf vorige week mijn collega mijn ogen nog even laten controleren, maar ja hoor, daar was het moment: Ik als opticien werd gecontroleerd op mijn gezichtsvermogen, binoculair zicht en kleurnblindheid. Testen die ik dagelijks zelf uitvoer in mijn bedrijf. Toch een leuk moment. En helemaal toen de keuringsarts mij vertelde dat niets in de weg stond voor een geschiktverklaring voor 2 jaar! Hoera, het eerste officieële document is binnen!!!

1e meeloopdag

Vandaag ging om 7.30 de wekker. Op zondag wel te verstaan. Na met Jan Hoekman gemaild te hebben, kon ik vandaag een dag meelopen in het vliegbedrijf. De ochtendbriefing stond om 09.00 gepland, dus vroeg uit de veren om op tijd op het veld te zijn. Heerlijk rustig naar de Wieringerwaard gereden. Het genieten begon hier al. Prachtig windstil weer, strak blauwe lucht en hier en daar en onschuldig wolkje. Wederom was de ontvangst hartelijk en hier en daar zag ik al wat bekende gezichten, die ik 2 weken geleden ook al gezien had. Wim Jacobs had vandaag de leiding als verantwoordelijk instructeur en na de briefing ging iedereen aan de slag om alle kisten naar de startplaats te slepen en de lier en het starthok op te stellen. Jan Hoekman had ervoor gezorgd dat ik op de startlijst van de DBO´ers kwam te staan, wat betekende dat als het schema het toeliet, ik ook een start zou kunnen maken. Een prachtig vooruitzicht. Maar alleen al het meelopen in het vliegbedrijf, de starts en landingen van zo dichtbij, het werkelijk prachtige weer en de cirkelende kisten boven me waren al voldoende om er een geslaagde dag van te maken. Op sommige momenten was het volgens de kenners goed thermieken, want sommige bleven makkelijk een uur weg en haalde respectabele hoogten. En aan het begin van de middag was het mijn beurt. Ik werd aan Lex Hermes gekoppeld en uitgenodigd in de 21 plaats te nemen. Nou, daar is weinig drang voor nodig, om mij in de kist te krijgen! Ik zal de komende maanden menig uurtje in deze kist gaan doorbrengen, dus geef ik mijn ogen en oren goed de kost om mijzelf alvast een beetje bekend te maken. Lex pakt het van begin af aan meteen goed aan en laat me direct de cockpitchecklist afwerken, al was ik al begonnen aan mijn opleiding. Peter van Rooden haakt ons aan en laat me het breukstukje zien dat gebruikt wordt. Enkele seconden later scheren we met ruim 100km/h over het veld heen en nemen we een klimhoek aan die ik absoluut niet gewend ben. Bij ons in de 737 simulator roteren we normaal gesproken met 8 graden pitch en mijn eerste gevoel zegt dat we tailstriken. De lier trekt er behoorlijk hard aan en levert ons moeiteloos af op 350 meter, alwaar Lex ontkoppeld en bijdrukt om snelheid te behouden. Meteen nodigt hij me uit de knuppel over te nemen en voorzichtig draai ik mijn eerste bochtjes. Alles reageert niet alleen zeer direct maar de kist voelt ook heel direct aan. Absoluut wennen als je gewend bent aan bekrachtigde controls die veel vertraagder reageren. Ook moet ik leren naar buiten te kijken i.p.v naar binnen op mijn instrumenten. Dit is elementair anders vliegen, daar waar mijn instructeur op de 73 altijd roept dat ik niet naar buiten mag kijken, verteld Lex (en later Wim) mij dat ik vooral niet naar binnen moet kijken. En oja, let je ook even op voor de metrische schaalverdelingen Peter, geen knopen en feets, maar meters en kilometers. Gelukkig geeft dat verschil mij alleen maar een hele ruime, veilige marge! Na de kist op final gebracht te hebben, neemt Lex het weer van me over en staan we even later weer op de grond. De gedachte dat ik dit weekelijks mee mag gaan maken stemt me erg gelukkig en dit vluchtje van nog geen 10 minuten werkt erg motiverend. Later deze dag maak ik nog 3 vluchtjes met Wim, waarvan 1 op de 13. Nou,dat was wel weer even genoeg voor vandaag. Ik heb een prachtige dag beleeft, leuke mensen ontmoet, waaronder collega DBO' ers, solisten en GPL houders. Mensen waarvan ik komende maanden heel veel kan leren. Aparte notitie maak ik nog even voor Robbin Veldhuis, die vandaag voor het eerst solo is gegaan. Van harte Robbin!