Sinds mijn laatste blog, hoe kan het ook anders, zijn dingen toch weer heel anders verlopen. Het seizoen was toen maar net begonnen, en zoals elk jaar stelde ik mijn doelen weer voor komend jaar. Als ik het goed heb, waren mijn passagiersaantekening en check op de ASW-24 en DG-202 de speerpunten. Het eerste puntje is zonder heel veel problemen gehaald, op een kompleet verkloot circuit met Cees Hendriks na dan. Cees kent zijn pappeheimers, en hij lulde mijn professioneel de "mousetrap" in. Het begon al aan de lier: We werden te langzaam gelierd met de 21 (80km/h) en ik drukte, zoals het hoort, lekker bij om niet meteen te hoeven ontkoppelen. Nadat ik op 280m van de lier kwam, begon Cees de oren van mijn kop te lullen. Ik zag een kist draaien en dacht: "FF hoogte tanken in dat belletje...." Niet dus. Ik zakte onderuit en kwam op 120m op verkort circuit. Cees vond het prachtig. Weer een slachtoffer aan de riem. Lul.
Het checkje daarna was een formaliteit. Dat wist Cees natuurlijk ook. Als goedmaker "kreeg" ik van hem de check op de 13. Ander had ik ook 2 vluchtjes moeten maken. Waarvoor dank, Cees.
Hierna pakte ik het plan Overland serieus op en besloot een week te gaan vliegen in Frankrijk. Op kamp met de GAE bleek de uitkomst te zijn, ik kon zo met ze mee. En daar leerde ik een nieuwe liefde kennen: De Ka-8.
Wat een geweldig ding is dat!
In een week tijd ruim 8 uur doorgebracht in dat apparaat. Vliegt super makkelijk en thermiekt als een gek. Menig dagje stond de rest aan de grond en was ik pleitte met die 8. Tot 1800m en ruim 20km van het veld. Heel even dacht ik dat ik het trucje begreep. Maar dat was natuurlijk niet het geval, maar ik heb er even aan mogen ruiken......Geweldig!
En toen belde op een maandag mijn grote vriend Stephan. Steef en ik zijn afgelopen jaar echte maatjes geworden. Hij loopt maar iets achter op mij, qua opleiding, maar op ambitieniveau heb ik een hele goede aan hem. Al doende filosofeerde wij afgelopen jaar over het scenario "Eigen Kist". De hele winter hebben we daarmee kunnen vullen. En alles kwam toch een beetje in een stroomversnelling, toen hij in het voorjaar al zijn theorie ook ff haalde. Wilde plannen waren ons deel: ASW-20's, Discus, LS-4, alles is zo'n beetje wel voorbij gekomen. Maar we gingen echt niet iets doen voor 2013. Konden we nog even sparen en nadenken over wat we nu werkelijk nodig hadden. Tot op de dag dat er een kist beschikbaar kwam op de club: de PH-1140 van Jan Hoekman en Cheval Robert. Een prima kist, met alleen een beetje waterschade......
Koortsachtig overleg. Een ASW-15. Wel een hele goede kist om mee te beginnen. Met trailer, maar ook met heel veel werk. Maar....
Sijt had er ook wel oren naar. Had afgelopen winter zich de blubber lopen slijpen en schuren aan de Mini Nimbus, samen met Marco Nierop. Het resultaat mocht er zijn: een super strakke kist, met alles erop en eraan. En dat trucje wilde hij nog wel eens doen met zijn oude liefde, de 3C. Het deed hem pijn aan het hart om te zien hoe de kist langzaam maar zeker achteruitging. En toen wij uiteindelijk de knoop doorhakte, waren er dus 3 man dolblij. En zo zie je maar: Het kan heel anders lopen dan je voorspeld hebt. 2012, en we hebben onze eigen kist.
Heel veel werk te verrichten, maar ook een prachtig vooruitzicht. Stel je toch eens voor: Volgend jaar weer in Frankrijk, maar dan met de 3C. En nu aan de slag. Plan 2012 bijstellen: Meer schuren en minder vliegen? Who cares. Ik heb er nu al zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten